Ik ben gekomen in de ruimte voorbij woorden, de ruimte waar zien en voelen de communicatie is. A space so sacred, so special, so unbelievable Beautifull..
Ik kan er eigenlijk ook niet over schrijven maar toch doe ik het wel ;) Omdat ik het met je wil delen. Ik zou willen dat je ik je de ladder kon geven om ook naar boven te klimmen. Ik zou willen dat ik het in een kadootje kon stoppen.. maar dat kan allemaal niet.
Hoe stop je oneindigheid in een doosje? Als het oneindig is?! Daarom hier even wat woorden om voor jou als, fysiek, mens er enigszins beeld op te krijgen. Het begin en eind is als 1 cirkel wat nooit stopt.. het gaat altijd verder dan je denkt. Ik ben onder de indruk van de grootsheid van ons Bestaan, van het Licht en samen van alles wat we zijn. Als we dit ons allemaal zouden herinneren is liefde onze enige communicatie. Is één blik in elkaars ogen voldoende om alles gezegd te hebben..
Woorden doen niet eens aan kleur aan wat ik heb ervaren. De tranen die nu stromen, zouden een kadootje kunnen zijn voor jou. Als een helder lichtje, als helder water op alle ruis die ontstaan is tussen toen en nu..
Lief mens, jouw zijn is oneindig, jouw licht is groots, er is zóveel liefde, zóveel liefde! en draagkracht voor jou, ìn jou aanwezig.